Το μπουρανί μαγειρεμένο από τα χρυσά χεράκια της αδερφής μου Ευγενίας . |
Καλημέρα σας φίλοι μου το "Πλάθω ζυμαράκια'' αυτή τη φορά δεν έχει συνταγή με ζυμαράκια αλλά μια τοπική συνταγή που μαγειρεύετε ανήμερα της Καθαρής Δευτέρας .Το ΜΠΟΥΡΑΝΙ το φαγητό των φτωχών ,έτσι το λένε στον τόπο μου!
Είναι μια χυλωμένη λαχανόσουπα που την τρώνε όλο το χρόνο στον Τύρναβο. Ειδικά την Καθαρά Δευτέρα, στο έθιμο του Μπουρανίου το μαγειρεύουν άνδρες και το καταναλώνουν με ευχαρίστηση οι καρναβαλιστές στην γιορτή του Φαλλού.Παράλληλα άναβαν φωτιά πάνω στην οποία παρασκευαζόταν το «Μπουρανί».Αφού γινόταν το μπουρανί που είχε την μορφή σούπας σερβιριζόταν στους «μυουμένους» ως μέθεξη – συμμετοχή στα δρώμενα – και έτσι άρχιζε ο χορός και τα τραγούδια, οι αστεϊσμοί και τα πειράγματα με άσεμνες βασικά εκφράσεις.
Το γνωρίζω μιας και μεγάλωσα σε χωριό κοντά στον Τύρναβο . Αλλά και στο χωριό μου γιορτάζουμε κάθε χρόνο τα Κούλουμα έθιμο της καθαρής Δευτέρας πάντα με το Μπουρανί και την πατροπαράδοτη Φασολάδα στο καζάνι!
Στο χωριό μου ,το Δαμάσι..ένα εύπορο χωριό θα έλεγα όπου καλλιεργούν κατά κύριο λόγο αμπέλια.Την πρώτη ύλη για το κρασί και το τσίπουρο. ρέει άφθονο αυτές τις μέρες των απόκρεων , και την ημέρα της καθαρής Δευτέρας στην πλατεία του χωριού μου
Πάμε να δούμε από την αρχή το έθιμο της αποκριάς στο χωριό μου ..το βράδυ της Πέμπτης 9 Μαρτίου στο κέντρο του χωριού στην πλατεία, με την πρωτοβουλία πάντα του προέδρου του χωριού έγινε το άναμμα της μεγάλης αποκριάτικης φωτιάς όπου συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι με πολύ μουσική και πολύ φαγητό.
Παλιότερα κάθε γειτονιά όλη εβδομάδα άναβε την δική της φωτιά «μπαρμπαριά...» και γλένταγαν με το δικό τους τρόπο, χορό γύρο από την φωτιά και με μπόλικο κρασάκι και με μεζεδάκια που ψήνονταν στην φωτιά .Κάθε νοικοκυρά ετοίμαζε το αλμυρό ή γλυκό κέρασμα της και το πρόσφερε σε κάθε επισκέπτη που θα έρχονταν στην παρέα να δώσει τις ευχές του και την Κυριακή της Τυρινής άναβαν την μεγάλη φωτιά στην πλατεία του χωριού και εκεί μαζεύονταν όλοι οι κάτοικοι και διασκέδαζαν με πολύ χορό και κρασί και τραγούδαγαν όλοι μαζί το παραδοσιακό δημοτικό αποκριάτικο τραγούδι της Θεσσαλίας, “τς μεγάλις τς’ απουκριές που τς’ ανάβουν τς φουτιές”.. Σήμερα αυτό το έθιμο έχει σταματήσει δυστυχώς.
Την καθαρή Δευτέρα το πρωί ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Δαμασίου ετοίμασε μια μεγάλη γιορτή με το γαϊτανάκι, το μπουρανί και τη φασολάδα. Φυσικά είχε ζωντανή παραδοσιακή μουσική και πολύ χορό, όπου τα παιδικά και εφηβικά τμήματα του Συλλόγου, χόρεψαν παραδοσιακούς και αποκριάτικους χορούς,ακόμα το χορό έσυραν τα μέλη του Συλλόγου και μετά η πλατεία γέμισε από όλο τον κόσμο που παραβρίσκονταν στην εκδήλωση
Από την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η σαρακοστή και για αυτό το λόγο όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, έτσι και φέτος, ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Δαμασίου μοίρασε δωρεάν στον κόσμο που γέμισε την πλατεία, μπουρανί, φασολάδα, ξινά, ελιές και κρασί.
Οι φωτογραφίες είναι από την υπέροχη δουλειά που έκανε ο φίλος και συγχωριανός μου Αστέριος Σείζης https://www.facebook.com/asterios210.stelios και εδώ
Και φυσικά τον ευχαριστώ πολύ που μου έδωσε όλο αυτό το φωτογραφικό υλικό να το χρησιμοποιήσω !
Από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας στο χωριό μου , είναι και το περίφημο γαϊτανάκι,ένας χορός ή ακριβέστερα ένα χορευτικό παιγνίδι, το οποίο ταιριάζει απόλυτα με το χρώμα και τη διάθεση των εορτών.
Το γαϊτανάκι πέρασε στην Ελλάδα από πρόσφυγες τού Πόντου και της Μικράς Ασίας και έδεσε απόλυτα με τα άλλα τοπικά έθιμα, αφού η δεξιοτεχνία των χορευτών αλλά και ο ιδιαίτερος χορευτικός χαρακτήρας του δεν άφηναν κανέναν αδιάφορο!Χρειάζονται δεκατρία άτομα για να στήσουν τον ιδιότυπο χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο, κοντάρι, στο κέντρο από την κορυφή τού οποίου ξεκινούν δώδεκα μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα (ο αριθμός ποικίλει).Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και είναι αυτές που δίνουν το όνομά τους και στο έθιμο. Γύρω από τον στύλο δώδεκα χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν ταυτόχρονα ανά ζευγάρια, τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι.Καθώς κινούνται γύρω από τον στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του κι έτσι όπως γυρνούν, πλέκουν τις κορδέλες γύρω από τον στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς, με τον ίδιο τρόπο που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες τα γαϊτάνια και στόλιζαν τις παραδοσιακές φορεσιές.
Όταν οι κορδέλες έχουν όλες τυλιχτεί και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά στο κοντάρι, αντιστρέφεται η φορά του χορού και αφού τα γαϊτάνια ξετυλιχτούν ο χορός τελειώνει.
Στις περισσότερες περιπτώσεις το γαϊτανάκι αποτελεί παραδοσιακή γιορτή αιώνων, διαφόρων αγροτικών κυρίως περιοχών, συμβολίζοντας το πνεύμα της συναδέλφωσης, της αγάπης και της ομόνοιας.
Πάμε να φτιάξουμε το μπουρανί
ΥΛΙΚΑ :
1 και 1/2 κιλού σπανάκι και τσουκνίδα και ότι άλλα άγρια χόρτα υπάρχουν (ανάλογα την εποχή)
3 κουταλιές σούπας αλεύρι
1 λεμόνι
1 ποτήρι ελαιόλαδο (250m )
αλάτι, πιπέρι
2 ποτήρια νερό (500ml)
μπούκοβο και άνηθο (προαιρετικά για να τραβάει το κρασάκι )
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
- Πλένουμε καλά τα χόρτα και προσθέτουμε και ξίδι για ακόμα καλύτερο καθάρισμα και τα κόβουμε σε μεσαίου μεγέθους κομμάτια.
- Τα ζεματίζουμε-αχνίζουμε χωρίς νερό μέσα σε βαθιά κατσαρόλα μέχρι να αχνιστούν και να πέσει λίγο όγκος τους .Μετά από περίπου 10 λεπτά ρίχνουμε μέσα το νερό, αλάτι, πιπέρι, το μισό ποτήρι λάδι και το λεμόνι σε χυμό.Χαμηλώνουμε το μάτι στο μισό και τα αφήσουμε να βράσουν για μια-μιάμιση ώρα. Όσο πιο πολύ βράσουν τόσο το καλύτερο.
- Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε το χυλό. Σε ένα ποτήρι λίγο με χλιαρό νερό διαλύουμε το αλεύρι καλά, να μην σβολιάσει.Όταν περάσει η ώρα βρασμού, ρίχνουμε μέσα το διαλυμένο αλεύρι, γιατί θέλουμε η σούπα μας να χυλώσει. Ανακατεύουμε συνεχώς για να μην “πιάσει” το φαγητό στον πάτο.Προσθέτουμε και το υπόλοιπο λάδι και το λεμόνι και σε 5 λεπτά το κατεβάζουμε από την φωτιά. Είναι έτοιμο!
Σερβίρεται πάντα με μπόλικο λεμόνι και πιπέρι
Λίγα μυστικά ακόμα:Μια άλλη παραλλαγή είναι αφού ζεματίσουμε το σπανάκι και τα χόρτα μέσα σε μια άλλη κατσαρόλα με λαδάκι τα τσιγαρίζουμε με ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μετά συνεχίζουμε με το νερό και τα υπόλοιπα.
Επίσης τρώγεται με λαγάνα και ελιές και την πατροπαράδοτη φασολάδα στο τραπέζι της Καθαρής
Το βράσιμο της πατροπαράδοτης φασολάδας και του μπουρανιού και το σερβίρισμα στους ντόπιους αλλά ξένους επισκέπτες |
Το μπουρανί |
Ως την επόμενη φορά που θα ετοιμάσουμε μια συνταγή με ζυμαράκι να περνάτε καλά .
Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου μπορείτε να με παρακολουθείτε και στη σελίδα Facebook Πλάθω ζυμαρακια με τα δυο χεράκια για να βλέπετε τις καινούριες συνταγές!
Η φωτογραφία είναι της φίλης από το fb που έφτιαξε την συνταγή μας Ιωάννα Ανδρίτσου !! Μπράβο !! Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας !! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου