- Γνωστός ο τραχανάς αυτός σε όλους μας,ζυμαρένιος.. σίγουρα όλοι έχουμε φάει κάποιο βράδυ χειμωνιάτικο ζεστό τραχανά με τυρί φέτα(λιωμένη μέσα)βρασμένο με γάλα ή σε σούπα με τραγανό τηγανισμένο ψωμί ...
- Νοστιμότατος,θρεπτικότατος και με έντονες μνήμες στη μυρωδιά και στη γεύση του από τα παιδικά μας χρόνια... Γρήγορη λύση τόσο για το βραδινό όσο και για το πρωινό φαγητό της οικογένειας ..κυρίως τα σαββατοκύριακα που μαζεύετε όλη η οικογένεια..αφού είναι έτοιμος σε λίγα λεπτά...
- Πάμε λοιπόν να δούμε πως τον φτιάχνει η δική μου αδερφή η Ευγενία στο χωριό...
700 ml γάλα πρόβειο ή αγελαδινό
300 ml κεφίρ
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
700 γρ αλεύρι ολικής άλεσης
1 κιλό για όλες τις χρήσεις και ακόμα περισσότερο όσο πάρει .. το θέλουμε αρκετά σφιχτό το ζυμαράκι μας .
ΕΚΤΕΛΕΣΗ :
1 κιλό για όλες τις χρήσεις και ακόμα περισσότερο όσο πάρει .. το θέλουμε αρκετά σφιχτό το ζυμαράκι μας .
ΕΚΤΕΛΕΣΗ :
- Βράζουμε το γάλα αφού πρώτα το περάσουμε από μια πυκνή σήτα να μαζέψουμε κάθε ξένο σώμα ...σε κατσαρόλα και πάνω στη φωτιά να βράσει...όχι πολύ δυνατή φωτιά γιατί θα κολλήσει(το πρόβειο κολλάει πιο εύκολα είναι αρκετά παχύ )και ανακατεύουμε συνέχεια,προσθέτουμε και το αλάτι και ανακατεύουμε να λιώσει καλά το αλάτι.( προσέχουμε να μην μας κόψει το γάλα .. για αυτό ρίχνουμε μια μικρή κουταλιά σόδα... βοηθάει στο να μην μας κόψει το γάλα ..)
- Όταν αρχίσει να βράζει (διπλώνει) το κατεβάζουμε από την φωτιά και το ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να γίνει τελείως χλιαρό ..
- Κοσκινίζουμε τα άλευρα και σε μια βαθιά λεκάνη ρίχνουμε το γάλα και το κεφιρ και στην συνέχεια το αλεύρι λίγο-λίγο και ζυμώνουμε με τα χέρια μας ώσπου η ζύμης μας να γίνει σφιχτεί όσο του ψωμιού αλλά και ακόμα περισσότερο ..όσο πιο σφιχτεί τόσο πιο εύκολα θα στεγνώσει και θα τον τρίψουμε πιο γρήγορα και πιο εύκολα.Την σκεπάζουμε την ζύμη μας με μια πετσέτα νωπή και μια κουβερτούλα και την αφήνουμε από 3-4 ώρες μέχρι και μια νύχτα σκεπασμένη ..να ξεκουραστεί σε μέρος χωρίς ρεύματα
- Ζυμώνουμε αν θέλουμε από το βραδάκι και αφήνουμε την ζύμη καλά σκεπασμένη στο ψυγείο και την επομένη μέρα ετοιμάζουμε το τραπέζι με το τραπεζομάντιλο που θα τοποθετήσουμε τα κομμάτια του ζυμαριού .
- Με την βοήθεια ενός μαχαιριού ή ακόμα και με τα χέρια μας κόβουμε μικρά κομμάτια και τα χέρια μας τα ανοίγουμε σε μικρές πιτούλες ..λεπτές σε πάχος ώστε να στεγνώσουν γρήγορα ,( σε αυτή την δουλίτσα βοήθησαν όλες οι γυναίκες τις οικογένειας μεγάλες και μικρές γιαγιά,κόρες και εγγονούλες 6 και 8 χρονών) τα τοποθετούμε με την σειρά στο τραπεζομάντιλο να μας πάρει όλο το ζυμάρι και τα σκεπάζουμε με ένα μεγάλο τούλι .
- Τα αφήνουμε σε σκιερό και με αέρα μέρος να αρχίζουν να στεγνώνουν σε λίγες ώρες, όχι σε μέρος που έχει ήλιο όμως .
- Ο ήλιος ,η ζέστη έχει την τάση να κάνει το ζυμάρι να μαλακώνει χωρίς να το ξεραίνει ή και μέσα στο σπίτι με ένα ανεμιστήρα για να τον βοηθήσει να στεγνώσει ..
- Μετα από λίγη ώρα αρχίζουμε να τα κόβουμε σε μικρότερα κομματάκια-τρίβοντας με τα χέρια μας πάντα όπου γίνετε,όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία και το αφήνουμε να ξεραθεί λίγο ακόμα .( δεν βάζω ακριβές το χρόνο που θα χρειαστεί να ξεραθεί είναι πολύ σχετικός, λέει η μαμά μου)
- Όταν πια ξεραθεί αρκετά,παίρνουμε το πιο χοντρό κόσκινο και αρχίζουμε να κόβουμε τον τραχανά με τα χέρια μας βάζοντας λίγη δύναμη, όπως φαίνεται στην φωτογραφία παρακάτω.
- Στη συνέχεια παίρνουμε το πιο λεπτό κόσκινο και ξαναπαιρνάμε τον τραχανά να κοπεί αν τον θέλουμε αρκετά λεπτοκομμένο όπως εμείς στην οικογένεια μας .
- Αν πάλι δεν τον θέλουμε λεπτό αραιώνουμε τον τραχανά πάνω στο τραπεζομάντιλο που στρώσαμε πάνω στο τραπέζι,αρκετά ώστε να μην ανάψει και τον σκεπάζουμε με ένα τούλι για να τον προστατέψουμε από την εισβολή εντόμων.
- Και τον αφήνουμε να στεγνώσει σε καλά αεριζόμενο χώρο να στεγνώσει για τουλάχιστον 2-3 μέρες ..και τον μαζεύουμε σε μια καθαρή μαξιλαροθήκη ή σε γυάλινα βάζα .
Θα είναι στην καρδιά μας και στο μυαλό μας για πολλά χρόνια ...Ας προσπαθήσουμε αυτές τις αναμνήσεις να τις μεταφέρουμε και στα παιδιά μας ..
Το κόσκινο της μανούλας μου, αυτό κάνει σχεδόν όλους τους τραχανάδες της γειτονιάς . Η μία νοικοκυρά το φέρνει, η άλλη το παίρνει . Είναι μοναδικό και ιδιόμορφο.
- Πλεγμένο με σύρμα, σαν τον ιστό της αράχνης.
- Έργο τέχνης σας λέω, φτιαγμένο από ένα επιπλοποιό θείο μας .
- Αν δείτε έχει δύο κόσκινα ..ένα με πιο αραιό πλέγμα και ένα με πιο μικρό πλέγμα, τα περνάει πρώτα από το αραιό και μετά από το στενό και έτσι βγαίνει τόσο λεπτοκομμένος, αν θέλετε ακολουθήστε την τακτική της .
Και καλή μας όρεξη !
Ως την επόμενη φορά που θα ετοιμάσουμε μια συνταγή με ζυμαράκι να περνάτε καλά .
Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου μπορείτε να με παρακολουθείτε και στη σελίδα Facebook Πλάθω ζυμαρακια με τα δυο χεράκια για να βλέπετε τις καινούριες συνταγές
